Spis treści
To oczywiście tylko teoria, ale widzę w niej tak wiele echa wokół – u mężczyzn, kobiet, u mnie – każdego dnia, że robi się już źle. Więc celowo go wyostrzam dla lepszej pamięci, więc chwyć poręcze.
Na scenie w świetle reflektorów – teoria ekonomii seksualnej.
Co to za bestia?
W 2004 roku Roy F. Baumeister i Kathleen D. Vos opublikowali artykuł w „Personality and Social Psychology Review”, w którym przedstawiono ludzkie heteroseksualne i do pewnego stopnia romantyczne relacje jako model ekonomiczny.
Seks jest zasobem.
Mężczyźni są kupującymi i tworzą popyt. Kobiety są sprzedawcami i kontrolują ofertę.
Początki ekonomii seksualnej
Przez wiele stuleci kobieta była mężczyzną „drugiej kategorii”. Jeśli miała władzę, pochodziła od mężczyzny, a coraz częściej obywało się bez niej: pospólstwo pracowało na równi z mężami, rodząc równolegle 10 dzieci i wykonując prace domowe. Prawa spadkowe są ograniczone, nie ma prawa do głosowania, nie ma prawa do pełnego wyboru męża, tak jak nie ma (a to niezwykle ważne!) możliwości nie mieć dzieci.
Nie mówię tego po to, by wzniecić świętą wojnę feminizmu, ale żeby było jasne: kobiety przez bardzo długi czas znajdowały się w skrajnie niekorzystnej sytuacji. Ale mieli jedną rzecz, której potrzebują wszyscy heteroseksualni mężczyźni – seks. Dokładniej, dostęp do niego.
A kobiety postanowiły (oczywiście nie na specjalnym szczycie, ale nie za zgodą, intuicyjnie) podnieść ceny. Więc co robić? Nie ma innych atutów. Daję ci seks, ty dajesz mi wesele, a z nim (w teorii) – stabilność, jedzenie, gwarancję przyszłości dzieci i mięso na wakacjach.
Takiej kobiety nie stać na traktowanie seksu jako źródła przyjemności , bo wtedy pojawiłaby się pokusa zniżki, a to obarczone jest nie tylko odcięciem korzyści („zawahanym i porzuconym”), ale i odrzuceniem. społeczeństwa, a konkretnie – przez inne kobiety, które są na równi z mężczyznami, a duchowni zachowali moralność.
W końcu kobieta, która tanio lub, co gorsza, za darmo oddaje seks, po prostu rzuca i niszczy równowagę podaży i popytu, którą inne kobiety sztucznie doprowadzały do deficytu.
W trosce o przetrwanie całych „gatunków” należy je oczerniać i wykluczać z kręgu wsparcia, aby komunikacja z nimi wydawała się równie nieopłacalna dla mężczyzn i nie zachęcała do infuzji cennych zasobów. Cóż, ukarać. Nie ma nic, co mogłoby naruszyć system.
Hanzeski? Tak. Czy to uzasadnione? Więcej niż.
A potem wydarzyły się trzy rzeczy:
- rewolucja seksualna;
- ruch sufrażystek;
- prezerwatywy z doustnymi środkami antykoncepcyjnymi.
Czy system uległ awarii? Wszyscy biegali, by cieszyć się seksem? Tak nie było.
Co mamy teraz?
Ludzie zmieniają się powoli. Społeczeństwo jako całość jest jeszcze wolniejsze. Wiele kobiet ma teraz możliwość samodzielnego utrzymania się i rodzenia dzieci nie podczas seksu, ale kiedy tylko chcą, ale stary system działał tak długo, że utrwalił się nie na poziomie „to jest dla mnie korzystne” , ale na poziomie „tak dobrze i dobrze”. Stała się częścią moralności i etyki świata zachodniego.
Czy kiedykolwiek zastanawiałeś się, skąd biorą się nasze uprzedzenia seksualne ? Na przykład, żeby kobieta nie flirtowała pierwsza albo żeby nie oferowała otwarcie seksu. Że nawet jeśli chcesz, musisz „przerwać się dla wyglądu”. Że nawet zdejmując majtki, nie możesz zachowywać się zrelaksowany, w przeciwnym razie „nagle źle o mnie myśli”. I odwrotnie, żeby mężczyzna zainicjował i poprowadził flirt, „wciągnął” kobietę do łóżka, był mężczyzną, który uspokoi i weźmie kobietę.
Oczywiście może być tu dużo pikanterii, pod warunkiem, że oboje chcą grać w takie gry i rozumieją, dlaczego to robią. Problem w tym, że doprowadziliśmy go do absurdu i automatyzacji.
Wychowanie
Jak myślisz, co powie tata, jeśli syn zapyta go o seks? Myślę, że tata powie, że seks jest fajny, a potem, jeśli tata nie jest głupcem, opowie o szacunku, bezpieczeństwie i niechcianej ciąży.
A jeśli dziewczyna poprosi matkę? Gwarantuję, że na pierwszym miejscu będzie wykład o bezpieczeństwie z podwyższoną koncentracją grozy. A może jedyny. Osobiście nie znam ani jednej kobiety, która podczas takiej rozmowy byłaby chociaż sugerowana, że seks jest super.
Większość mężczyzn nigdy nawet nie doświadczy strachu przed gwałtem, gdy zostanie sam na sam z kobietą.
Tak, seks jest bardziej niebezpieczny dla kobiety. Kobiety zachodzą w ciążę, mężczyźni nie. Gwałt to głównie problem kobiet. Nie twierdzę, że mężczyźni i chłopcy nie są gwałceni, ale większość mężczyzn nigdy nie doświadczy strachu przed gwałtem, gdy są sami z kobietą.
To wszystko prawda, ale wychowanie do „terroru ciała” nie wchodzi w grę. Dziewczyny też chcą i nadal będą uprawiać seks, a strach zaszczepiony w dzieciństwie uzyska jedno z dwóch wyjść: albo dziewczyna wznieci zamieszki (ja będę spał bez prezerwatywy na złość matce), albo będzie kontuzjowany ( chcę, ale boję się ), a potem będzie "sex handlować".
Kult dziewictwa
Utrata dziewictwa to sprawa dla dwojga, ale chwalimy dziewczęta za dziewictwo („dobrze, dba o siebie o ukochaną”), a nie chwalimy chłopców. No dobrze, że nasza dziewica pójdzie do ukochanego, nie rozumiejąc nic ze swojego ciała (wiesz, jak często kobiety po czterdziestce, po rozwodzie i zakupie pierwszego wibratora, nagle odkrywają, że mają orgazm?), ale przekonaj się sam : dziewictwo jednej grupy jest wysoko cenione, a drugiej nie. Jak to ma działać?
Tymczasem chłopcy mają swój własny kult i piętno społeczne: nie są dziewicami. Nigdy. Uprawiałeś seks? Na pewno. Jak tylko się urodziłem, od razu to zrobiłem. Męska seksualność nie jest ceniona w ekonomii, więc nie ma potrzeby „opiekowania się” sobą. Wręcz przeciwnie, im więcej zwycięstw ma facet (czytaj: im więcej seksu miał po najniższej cenie), tym jest fajniejszy.
Ale dziewczynki uczono czegoś przeciwnego, a chłopcy muszą przekonywać, grozić, schlebiać, oszukiwać i cokolwiek chcą, zachęcać do seksu. Nie po to, aby twój partner był dobry , ale po to, aby nie zostać napiętnowanym jako przegrany.
Sam widzę, jak zepsuty jest ten system?
Kurwa, dziwka, dziwka!
Zaczyna się w dzieciństwie i przechodzi w dorosłość. Dla dziewczyn dużo seksu jest zły. Dobre dla chłopców. Paradoks jest taki sam, jak w powyższym akapicie.
Jednocześnie większość dorosłych, zapytana w abstrakcie, zgodziłaby się, że dużo seksu jest zdecydowanie lepsze niż trochę, ale ekonomia mówi kobietom: ograniczaj zasoby, w przeciwnym razie twoja osobista wartość spadnie. Innymi słowy, jesteś liczbą mężczyzn, z którymi spałeś. A im jest ich więcej, tym gorszy jesteś. Taniej.
To samo mówi do mężczyzn, którzy często dzielą się na dwa obozy. Tych, którzy nienawidzą „kurew” (w tym kontekście – kobiet kochających seks) i potępiają je, oraz tych, którzy lubią towarzystwo takich kobiet, ale nie potrafią postrzegać ich jako pełnoprawnego partnera. Taki mężczyzna może z nimi raz przespać się, a do związku szuka innego, „właściwego” (tzw. kompleks Madonna / dziwka), często zdradza ją z „dziwkami”, bo „właściwa” kobieta nie jest wystarczająco zrelaksowany i nie satysfakcjonuje go w seksie.
Panie, ale tylko za te kolczyki
Doszliśmy na samą miazgę.
Głównym dziedzictwem ekonomii seksualnej jest przekonanie, że seks nie powinien być tak po prostu oferowany.
„Lubię cię, pragnę cię i jestem gotowy” nie jest wystarczającym powodem. Mężczyzna musi zarabiać na seks.
Nie mówię, że wszystkie kobiety są zobowiązane do spania z pierwszą napotkaną osobą, jeśli wydawał im się choć trochę słodki. Promiskuityzm jest sprawą czysto dobrowolną. Tyle, że z jakiegoś powodu nikogo nie dziwią panie, które czekają na trzecią (piątą, dwudziestą piątą) randkę, by ocenić wypłacalność dżentelmena. Pyta nie „jaki to jest człowiek i czy mogę się z nim zrelaksować”, ale „co może mi dać w zamian”.
Takie podejście daje początek biernym seksualnie kobietom (w końcu seks jest dla niego, a ona jest tylko rezerwuarem zasobów) i mężczyznom, którzy postrzegają dziewczynę jako lalkę seksualną, a nie pełnoprawnego uczestnika procesu („ kto płaci, zamawia muzykę”).
Działa z hukiem w związku typu „tata-dziewczyna”, gdzie orka i podejmuje decyzje, a ona jest piękna, ale na tym modelu nie można budować horyzontalnych relacji partnerskich. A seks prawdopodobnie będzie taki sobie. Nie wspólna kreatywność i ekstaza, ale wzajemna masturbacja. Cóż, jak ekscytujące?
Nie żonaty, biedactwo
Miliony ludzi nadal uważają małżeństwo za szczyt kobiecej hierarchii społecznej, ponieważ zwroty „masz już X lat, a nadal chodzisz bez męża” są mówione nie tylko do bezrobotnych głupców siedzących na szyi rodziców, ale także inteligentnym, celowym kobietom biznesu. Ten ostatni to jeszcze więcej. Brzmi to szczególnie zabawnie, gdy taka kobieta ma stałego partnera , z którym wszystko lubi.
Co jej da ten pierścionek? Nie, nie jestem przeciwny małżeństwu, zwłaszcza jeśli chodzi o przyszłe dzieci i wszystkie kwestie prawne z nimi związane, wystarczy zrozumieć jedno: jak mężczyzna chce odejść, to odejdzie, a pierścionek się nie zatrzyma jego. A jeśli zechce zostać, zostanie bez pierścionka.
Kobiety, które pod presją matek i babć wyskoczyły, by poślubić pierwszą napotkaną osobę, a po latach przeszły przez skandale, depresję i bolesny proces podziału majątku, zastanawiają się: „Co zrobiłam źle?”. Odpowiedź jest prosta: wierzyła w złudzenie, że małżeństwo rozwiąże jej problemy. Że po otrzymaniu pieczątki zajęła swoje przytulne miejsce w gospodarce. Wygrała. Należy do niej i nigdzie się nie wybiera. No cóż.
Ona daje, on bierze
Różnica seksualności między mężczyznami a kobietami jest mocno przesadzona.
Tak, mamy różne genitalia, hormony i inne obiektywne czynniki (siła fizyczna, ciąża), które sprawiają, że kobiety są ogólnie bardziej ostrożne i wybredne w seksie, ale ekonomia wyolbrzymia tę różnicę do granic absurdu.
Wszystkie te „kobiety nie lubią seksu”, „mężczyzna jest bestią i nie może się powstrzymać”, „mężczyźni są z Marsa, kobiety są z Wenus” to konstrukt społeczny, subiektywny paradygmat myślenia, który działa na dwóch frontach: tłumienie kobiecej seksualności i demonizowanie męskości.
Stąd wyrastają na przykład nogi tak zwanej kultury gwałtu. Żadna ofiara morderstwa nie została obwiniana o „za dużo życia”, ale ofiary gwałtu są często oskarżane o „za dużo seksu”.
W ekonomii seksualnej, jeśli kobieta często oddaje seks za darmo lub po prostu tak się ustawia, traci prawo żądać za niego ceny (nawet jeśli ta „cena” to ludzkie traktowanie) lub w zasadzie odmówić. "Dała je, więc musi też dać mi, dlaczego jestem gorszy?"
A mężczyzn uczy się, że powinni uprawiać seks, a jeśli mu go nie daje, wskazuje to na ich porażkę. Jeśli tego nie dają, to nie ma czym „zapłacić”. W sporach o uprzedmiotowienie kobiet, w przeciwieństwie do przerobionych w Photoshopie modelek, lubią przynosić zdjęcia równie umięśnionych facetów w Photoshopie. Jak i tutaj uprzedmiotowienie. Problem z tym porównaniem polega na tym, że jest z gruntu błędne. Wyglądowi mężczyzn przypisuje się znacznie mniejszą wartość niż wyglądowi kobiet.
Ale jest też uprzedmiotowienie mężczyzn. Na podstawie grubości portfela.
To wywiera presję na psychikę (tak jak piętno „kurwa” wywiera presję na kobiety) i wychowuje pokolenia mężczyzn, którzy są przekonani, że muszą ciężko pracować, aby kupić coś, co każdy już chce robić i takie „zakupy” coś komuś udowodnić.
Gdzie jest hack na życie?!
Life hack tutaj jest prosty: nie graj. Bo w końcu nikt nie wygrywa z przekonywaniem kobiet, że ich naturalne pragnienia są złośliwe, a mężczyzn, że powinni „kupować” seks.
I niech rozpocznie się holivar!